SAMOYED
(Samoiedskaia Sabaka)
Wzorzec FCI nr 212 /09. 01.1999/, wersja angielska
TŁUMACZENIE :Olga Jakubiel.
POCHODZENIE:Północna Rosja i Syberia.
PATRONAT:Nordic Kennel Union (NKU).
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 22.07.1997.
UŻYTKOWOŚĆ:Pies zaprzęgowy i do towarzystwa.
KLASYFIKACJA F.C.I. :Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych.
Sekcja 1 Nordyckie psy zaprzęgowe. Bez prób pracy.
ZARYS HISTORII RASY:Nazwa „samoyed” pochodzi od nazwy plemienia Samojedów, zamieszkujących północną Rosję i Syberię. W południowych partiach zamieszkiwanych przez siebie ziem, używali oni białych, czarnych i brązowych łaciatych psów do pilnowania stad reniferów; w partiach północnych psy były czysto białe, miały łagodny temperament i używano ich w charakterze psów myśliwskich i zaprzęgowych. Samoyedy żyły blisko swoich właścicieli, a nawet sypiały wewnątrz ich szałasów i pełniły rolę „grzejników”. W 1889 roku, brytyjski zoolog Ernest Kilburn Scott, spędził trzy miesiące wśród Samojedów. Wracając do Anglii przywiózł ze sobą brązowego psa o imieniu Sabarka. Później importował z zachodniej części Uralu kremową sukę o imieniu Whitey Petchora oraz śnieżnobiałego psa o imieniu Musti z Syberii. Te psy, wraz z psami przywiezionymi przez badaczy, dały początek zachodniemu typowi samoyeda. Pierwszy wzorzec rasy powstał w 1909 roku w Anglii.
WRAŻENIE OGÓLNE :Średniej wielkości, elegancki biały arktyczny szpic. Wizualnie sprawia wrażenie silnego, wytrzymałego, pełnego wdzięku, prężnego, dostojnego i pewnego siebie. Wyraz samoyeda, zwany „uśmiechem samoyeda”, jest wynikiem połączenia kształtu i usytuowania oka z nieco uniesionymi kącikami warg. Płeć powinna znajdować wyraźne odbicie w wyglądzie psa.
ISTOTNE PROPORCJE :Długość tułowia przekracza o ok. 5% wysokość w kłębie. Głębokość tułowia stanowi nieco mniej, niż połowę wysokości w kłębie. Długość kufy odpowiada mniej więcej długości czaszki.
USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT :Przyjacielski, otwarty, czujny i aktywny, o bardzo słabym instynkcie łowieckim. Pod żadnym pozorem nie może być płochliwy, ani agresywny. Bardzo towarzyski; nie nadaje się do roli psa stróżującego.
GŁOWA :Mocna i klinowata.
OKOLICA MÓZGOCZASZKI :
Czaszka : Widziana z przodu oraz z profilu – bardzo nieznacznie wysklepiona. Najszersza między uszami. Między oczami nieco uwidacznia się bruzda.
Stop: Wyraźnie, ale nie przesadnie zaznaczony.
OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Dobrze rozwinięty, preferowany czarny. W pewnych porach roku pigment nosa może zblednąć do odcienia zwanego „zimowym nosem”; jednakowoż, na brzegach nosa zawsze musi pozostawać ciemny pigment.
Kufa: Mocna i głęboka, długości w przybliżeniu odpowiadającej długości czaszki, stopniowo zwężająca się w kierunku nosa; nie może być ani bekasia (spiczasta), ani ciężka i graniasta. Grzbiet nosa prosty.
Wargi: Ściśle przylegające, czarne, raczej wydatne. Kąciki warg nieco uniesione, tworzące charakterystyczny „uśmiech samoyeda”.
Szczęka i żuchwa oraz uzębienie : Regularny i pełny zgryz nożycowy. Zęby, szczęka i żuchwa silne. Prawidłowe uzębienie.
Oczy: Ciemnobrązowego koloru, dobrze osadzone w oczodołach, rozstawione dość szeroko, nieznacznie skośne, migdałowego kształtu; o „śmiejącym się”, miłym, czujnym i inteligentnym wyrazie. Obwódki oczu czarne.
Uszy: Proste, dosyć małe, grube (mięsiste), trójkątne, nieznacznie zaokrąglone na końcach. Powinny być ruchome; osadzone wysoko. Szeroko rozstawione ze względu na szerokość czaszki.
SZYJA:Mocna, średniej długości, dumnie noszona.
TUŁÓW:Długości nieznacznie przekraczającej wysokość w kłębie; głęboki i zwarty, lecz giętki.
Kłąb: Wyraźnie zaznaczony.
Grzbiet: Średniej długości, umięśniony i prosty; u suk nieco dłuższy, niż u psów.
Lędźwie: Krótkie, bardzo mocne i dobrze wysklepione.
Zad: Pełny, silny, umięśniony, nieznacznie opadający.
Klatka piersiowa: Szeroka, głęboka i długa, sięgająca niemal do łokcia. Żebra dobrze wysklepione.
Dolna linia : Umiarkowanie podciągnięta.
OGON:Osadzony dosyć wysoko. U psa podekscytowanego i w ruchu, ogon zagięty jest od nasady ku grzbietowi lub noszony na bok; w spoczynku może zwisać, sięgając stawu skokowego.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE :
Wrażenie ogólne: Dobrze usytuowane i umięśnione, o mocnym kośćcu. Widziane z przodu – proste i równoległe.
Łopatki: Długie, mocne, ukośnie ustawione.
Ramię: Ukośne i przylegające do tułowia. Długość w przybliżeniu odpowiada długości łopatki.
Łokieć: Przylegający do tułowia.
Nadgarstek: Mocny, lecz giętki.
Śródręcze: Nieznacznie ukośne.
Przednie łapy: Owalne, o długich palcach, elastyczne i ustawione prosto do przodu. Palce wysklepione, nie przesadnie zwarte. Elastyczne opuszki.
KOŃCZYNY TYLNE :
Wrażenie ogólne: Widziane od tyłu – proste i równoległe, o bardzo silnej muskulaturze.
Udo: Średniej długości, dosyć szerokie i umięśnione.
Kolano: Dobrze kątowane.
Stawy skokowe: Nisko nad podłożem, dobrze kątowane.
Śródstopie: Krótkie, mocne, ustawione pionowo i równolegle.
Tylne łapy: Takie same, jak przednie. Szczątkowe palce powinny być usunięte.
CHÓD/RUCH :Energiczny, swobodny i niestrudzony, z długim wykrokiem. Dobry wykrok kończyn przednich i dobra akcja kończyn tylnych.
SZATA:
WŁOS: Obfity, gruby, elastyczny i gęsty polarny włos. Samoyed jest psem o podwójnej okrywie włosowej, z krótkim, delikatnym i gęstym podszyciem i dłuższym, twardszym, prostym włosem okrywowym. Szata, zwłaszcza u psów, powinna tworzyć – obramowującą głowę – kryzę wokół szyi i ramion. Na głowie i przedzie łap, włos jest krótki i gładki. Na zewnętrznej stronie uszu krótki, uniesiony i gładki. Wnętrze uszu powinno być mocno owłosione. Z tyłu ud szata tworzy portki. Między palcami powinny rosnąć włosy ochronne. Ogon powinien być obficie okryty włosem. U suk szata jest często krótsza i ma delikatniejszą strukturę, niż u psów. Szata prawidłowej struktury powinna mieć specjalny połysk.
MAŚĆ : Czysto biała, kremowa lub biało-biszkoptowa (kolor podstawowy – biały, z nielicznymi biszkoptowymi znaczeniami). Nigdy nie powinna sprawiać wrażenia blado brązowej.
WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie: Idealna wysokość: psy – 57 cm, z tolerancją 3 cm (powyżej i poniżej); suki – 53 cm, z tolerancją 3 cm (powyżej i poniżej).
|
WADY: • Widoczne wady w budowie. • Lekki kościec. • Nie samcze psy i nie sucze suki. • Zgryz cęgowy. • Żółte oczy. • Miękkie uszy. • Beczkowata klatka piersiowa. • Podwójnie zakręcony ogon. • Krótkie nogi. • Beczkowata lub krowia postawa. • Falista lub krótka okrywa włosowa na całym ciele; długa, miękka lub lejąca szata. • Nieufność. |
|
POWAŻNE WADY: • Wyraźnie niedopigmentowane obszary na obwódkach oczu lub wargach. WADY DYSKWALIFIKUJĄCE: • Agresja lub nadmierna bojaźliwość. • Niebieskie lub różnokolorowe oczy. • Przodozgryz, tyłozgryz. • Nie stojące uszy. • Kolor szaty inny, niż dopuszczony przez wzorzec. |
Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.
Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.
Dziękujemy za udostępnienie zdjęć swoich psów i zgodę na ich publikację na stronie e-Samoyed.pl:
Anette Myhre (Dania) - www.samoyeds.dk
Agnieszce Krzyżaniak - www.facebook.com/samoyed.szinuk
Marcie Morawskiej - hodowla Siberian Love - www.siberianlove.cba.pl
Mirosławie Nowak - hodowla The Glow Of The Snowy Star - www.snowystar.pl