MIKROFTALMIA - CHOROBA OCZU
Mikroftalmia zwykle rozpoznawana jest u młodych szczeniąt. Słowo mikroftalmia oznacza "małe oko". Ze względu na wady w rozwoju płodu , oko nie rośnie w takim samym tempie, jak w pozostałe części głowy, a więc wygląda na mniejsze, niż powinno. Oczy mogą wyglądać na lekko zapadnięte. Powieki trzecie mogą być widoczne.
Sama choroba nie prowadzi do utraty wzroku. Często jest to związane z innymi wadami.Mogą to być wady rogówki, soczewki, siatkówki, lub przedniej komory oka. Może być również "coloboma". Jest to szczelina w części oka np. w tęczówce. Z mikroftalmią często wiąże się zaćma, która prowadzi do częściowej lub całkowitej ślepoty.
Objawy przedmiotowe i podmiotowe
Objawy możemy zauważyć dopiero po otworzeniu oczu przez szczenię. Oczy są zdecydowanie mniejsze, bardziej zapadnięte niż w normalnych przypadkach. Bardziej widoczna może być również trzecia powieka.
Przyczyny
Jest to wada wrodzona (obecna już przy urodzeniu). Stwierdzono, że w niektórych rasach jest to choroba dziedziczna. Często wiążę się ona z umaszczeniem Merle występującym np. u owczarków szkockich. Zostały podjęte badania na myszach, w których mutacje genu regulacyjnego MITF wpływają na rozwój komórek barwnikowych (melanocytów) i w ten sposób może dojść do mikroftalmii, głuchoty i utraty pigmentacji.
Natomiast u psów, gen MIFT został ostatnio zidentyfikowany i jest kojarzony z białymi łatami lub białym umaszczeniem w kilku rasach.
Mikroftalmia może być dziedziczona w samoyedach.
Czynniki ryzyka
Psy posiadające czynnik mikroftalmii, w przypadku łączenia psów z białymi łatami oraz o białym umaszczeniu niesie za sobą ryzyko dziedziczenia.
Testy diagnostyczne
Jest to widoczne gołym okiem. Trzecia powieka często wygląda na powiększoną. Badanie przez lekarza okulistę oczywiście dają ostateczną diagnozę. Badanie jest przeprowadzane za pomocą światła i soczewki powiększającej zaglądając do wnętrza oka.
Postępowanie
Stopień pogorszenia się wzroku jest zależny od stopnia uszkodzenia. Jeśli gałki oczne są uszkodzone w połowie istnieje duże prawdopodobieństwo, że szczenię oślepnie. Jeśli natomiast uszkodzenia gałek ocznych jest większe niż w połowie, szczenie niestety straci wzrok. Wzrok może być także pogorszony przez szereg wad występujących przy miroftalmii takich jak zaćma, jaskra.
Psy mają doskonale rozwinięte zmysły słuchu i węchu. Pies, który przebywa w stałym otoczeniu może nawet znacznie nie odczuć utraty wzroku. Ważne jednak jest wtedy dla niego, aby nie robić w domu przemeblować, nie zmieniać tras spacerów itp.
Ze względu na to, że jest to bardzo poważna choroba , zwierzęta z mikroftalmią nie powinny być hodowane. Jeśli rodzice lub rodzeństwo są psami hodowlanymi, ale mają oczy zdrowe należy z wielką ostrożnością przykładać się do ich rozmnażania, ponieważ genetyka mikroftamii nie została jeszcze do końca określona.
W Polsce został odnotowany przypadek u samoyeda, u którego wystąpiła mikroftalmia.
Opracowanie: Marta Morawska, hodowla Royal Winter.
Wolne tłumaczenie na podstawie: http://www.samoyedhealthfoundation.org/diseases/microphthalmia
Chcesz dodać coś od siebie? Masz pytania? Zapraszamy do wątku z artykułem na forum MójYed: MIKROFTALMIA - CHOROBA OCZU.
i!